Xa había tempo
que non leía en galego e ainda mais que non escribía así que pensei que era bó
retomalo da man de Méndez Ferrín, o poeta ourensán de Vilanova dos Infantes. O fin dun
canto é un libro cheo de
grandes encontros literarios e o poeta nos leva dende os petrogrifos de Mogo o
as praias de Lapamán ate Joachim du Bellay, o grande poeta francés. Eu tiña
lido moitas cousas dil e non me arrepinto de ter lida esta obra . Sempre foi
bon poeta o que foi direitor da Real Academia da Lingoa Galega e Con polvora e magnolias é un bon
exemplo. O que pasou na Academia non vou contalo que é cousa que o leitor, se
quere, descubrirá pola sua conta.
Ahí vai un poema adicado
ao petroglifo de Mogor, tan querido por min.
Barco de estar antano
padra solar e escrita da
ledicia
cifra para ser aló
e relato do mais segredo e
escuro
do bosco
pegadas en tropel contra o
recanto derradeiro (...)
No hay comentarios:
Publicar un comentario